Hall Of Fame

Γεννημένος το 1916 ο Κλεάνθης Βικελίδης υπήρξε ο μεγαλύτερος σε αξία ποδοσφαιριστής του ΑΡΗ και ίσως ολόκληρου του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Τα δύο μεγαλύτερα αδέρφια του ο Κώστας και ο Νικηφόρος ήταν βασικά στελέχη του θρυλικού ΑΡΗ της δεκαετίας του 1920 και του 1930 όταν κι ο ίδιος υπέγραψε δελτίο το 1931 σε ηλικία 15 χρονών. Ευτύχησε στην πρώτη του χρονιά να στεφθεί πρωταθλητής με την ανδρική ομάδα κατακτώντας τον τίτλο της περιόδου 1931-32.

Στα επόμενα χρόνια ξεδίπλωσε όλο το ποδοσφαιρικό του ταλέντο καθώς ήταν ο φόβος και ο τρόμος των αντιπάλων αμυντικών παίρνοντας μάλιστα και το προσωνύμιο «μακεδονικό τανκ». Στάθηκε άτυχος γιατί το 1940 και σε ηλικία 24 ετών όταν ήταν στο ζενίθ της καριέρας του ξέσπασε ο πόλεμος και στη συνέχεια η κατοχή έφερε την αναστολή διεξαγωγής του πρωταθλήματος.

Μετά την απελευθέρωση το πρωτάθλημα ξαναξεκίνησε την περίοδο 1945-46 και ο Κλεάνθης οδήγησε τον ΑΡΗ στην κατάκτηση του 3ου τίτλου μας νικώντας ΑΕΚ και Ολυμπιακό στην Αθήνα. Το πρωτάθλημα αυτό πανηγυρίστηκε έξαλλα από τους οπαδούς του ΑΡΗ αλλά ο Βικελίδης ήταν πλέον 30 χρονών ηλικία εξαιρετικά μεγάλη για έναν ποδοσφαιριστή εκείνης της εποχής. Έτσι την επόμενη χρονιά σταμάτησε το ποδόσφαιρο συνεχίζοντας σαν προπονητής τον ΑΡΗ και αργότερα στις εθνικές ομάδες.

Έφυγε άδοξα από την ζωή στις 4 Νοεμβρίου του 1988 σε ηλικία 72 χρονών όταν γλίστρησε και έπεσε από τη σκάλα του σπιτιού του. Είναι σίγουρο πως αν δεν είχε γίνει ο πόλεμος πολλά πράγματα θα είχαν εξελιχθεί διαφορετικά για τον ΑΡΗ και ίσως κι άλλοι τίτλοι να στόλιζαν την τροπαιοθήκη του συλλόγου μας αφού ο Κλεάνθης και ο ΑΡΗΣ την εποχή εκείνη ήταν ασυναγώνιστοι.
-----------------------------------------------------------------------------------
Η παρουσία του στα διοικητικά του ΑΡΗ χαρακτήρισε μια ολόκληρη εποχή.
Γεννημένος στην Άνδρο το 1910 και απόφοιτος της Ανώτατης Εμπορικής Αθηνών, ο Καμπάνης εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1943.
Παντρεύτηκε την Ιωάννα Σταθάκη και απέκτησε δύο κόρες τη Μάρω και την Ίνα. Μέλος του ΑΡΗ από το 1945 διετέλεσε έφορος σε όλα σχεδόν τα τμήματα του συλλόγου και επανειλημμένα πρόεδρος.
Είναι ο δημιουργός του μεγάλου ποδοσφαιρικού ΑΡΗ της δεκαετίας του '60 που έφτασε στον κολοφώνα της δόξας του το 1970 με την κατάκτηση του κυπέλλου Ελλάδας.
Ήταν άνθρωπος πανέξυπνος και μαχητής, ικανότητες που γινόταν ακόμα μεγαλύτερες όταν υπερασπιζόταν τα συμφέροντα του ΑΡΗ.
Δεν δίστασε να ορθώσει το ανάστημά του ακόμα και στον πανίσχυρο γενικό γραμματέα της χούντας του Αχιλλέα Ασλανίδη όταν ο τελευταίος θέλησε με το έτσι θέλω να χαρίσει το κύπελλο στην παοκ το 1970 και ζήτησε από τον Καμπάνη να υποκύψει και να υποταγεί στις αποφάσεις του.
Ο Νίκος Καμπάνης περιέβαλε με ιδιαίτερη φροντίδα και αγάπη το τμήμα μπάσκετ του συλλόγου. Το 1977 σε έναν αγώνα που «έσπασε καρδιές» ο ΑΡΗΣ υποχρέωσε τον μετέπειτα πρωταθλητή Παναθηναϊκό στην μοναδική ήττα της περιόδου.
Υπέστη καρδιακή προσβολή και πέθανε σε ηλικία 67 χρονών αφήνοντας δυσαναπλήρωτο κενό πίσω του.
Μαζί του έκλεισε και η εφημερίδα «ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΝΕΑ» της οποίας ήταν εκδότης επί δεκαετίες.
Ήταν άλλο ένα πλήγμα για τον ΑΡΗ αυτό, αφού παρέμεινε μέχρι και σήμερα χωρίς εφημερίδα που να τον στηρίζει.
----------------------------------------------------------------------------------
Ίδια φουρνιά με τον Αλέκο Αλεξιάδη σήκωσε κι αυτός το κύπελλο του 1970.
Εκτός από το «τσαγανό», την μαγκιά και την «ψυχή» που διέθετε ήταν κι ένας πραγματικός ηγέτης που ήξερε τόσο να «κάνει παιχνίδι» όσο και να σκοράρει.
Γεννήθηκε στην Βέροια το 1944 και στον ΑΡΗ έπαιξε μέχρι το 1973.
Υπήρξε θύμα κι αυτός της σφαγής του 1972 στο παιχνίδι με τον παοκ αφού τιμωρήθηκε με εξάμηνο αποκλεισμό. Επανήλθε το 1973 αλλά δεν μπόρεσε να ξαναβρει τον παλιό του εαυτό.
Την περίοδο 1980-81 υπήρξε μάνατζερ του ΑΡΗ και λίγα χρόνια αργότερα υπέστη μεγάλο πλήγμα στην υγεία του που τον υποχρέωσε να μείνει κατάκοιτος.
Έφυγε από κοντά μας αφήνοντας χαραγμένο στο μυαλό των οπαδών του ΑΡΗ το μεγάλο ταλέντο του και την παλικαριά του.